In de (cacao)bonen!!
Door: Mier
Blijf op de hoogte en volg Mier
11 November 2009 | Ghana, New Tafo
Ola!!
Hier Ghana!
Nol en Annelies hebben de laptop met modem bij zich, dus super handig!
Vrijdag bijtijds vanaf huis gegaan en dus ruim op tijd op Schiphol, bagage afgeven en door naar de taxfree. Hier hebben we de laatste boodschappen voor Nol en Annelies gehaald: Port en kaasjes. Zelf kon ik de verleiding niet aan om een doosje zeebanket te kopen en die was voor het vliegtuig al half leeg. In Londen hebben we lekker wat gegeten en vervolgens in het vliegtuig naar Accra gestapt. Die zat bomvol en we hadden 2 zeer vervelende kerels voor ons. Ze dronken flink en lagen met hun stoel achterover op onze schoot. Ook met de handen achterover en zat ie maar voor mijn beeldschermpje, het scheelde niet veel of hij peuterde in mijn neus!
Maar goed, voor je het weet zit je in Accra en word je onthaald door een warme vochtige deken van 29 graden! Nol en Annelies proberen nog achter de stoelen weg te duiken… Helaas voor hun, het is voor twee weken gedaan met hun rust! ;-)
We rijden naar het hotel en gaan nog even wat drinken op een terrasje. Het is alleen onmogelijk om bij te kletsen, want de muziek en tv staan veel te hard.
De volgende dag gaan we op pad. Eerst even wat spullen kopen in de luxe supermarkt, een bakje aardbeien kost er 8,50 euro. Bij de liquorstore slaan we drank in en ik scoor een nieuw Amarulablik… Hij kan maar binnen zijn! ;-)
We rijden naar Shai Hills, een natuurpark. Hier zitten een aantal bokken en N&A spotten ze snel. De gids, die verplicht is, zit alleen maar te zitten. Dan gaan we naar een uitkijkpunt, het water loopt al snel van ons lijf. San en Nol gaan terug, want we hebben nog maar een vijfde gedaan zegt de gids. Annelies en ik gaan door, maar op een gegeven moment vraag ik om de 10 meter hoe ver nog. Maar ja, je hebt al zoveel gelopen, zonde om terug te gaan. Nadat we het laatste stuk over de rotsen klimmen, moet ik echt even bijkomen voor ik kan genieten van het mooie uitzicht. We kijken zo op de baobabbomen, erg mooi. Naar beneden komen we een groep scholieren tegen, die allemaal erbij lopen zoals ik op de heenweg. We spreken ze netjes moed in om door te gaan!
We gaan verder richting het Voltameer en stoppen bij een kralenfabriekje. N&A nemen ook altijd lege flessen voor ze mee. Het is indrukwekkend hoeveel arbeid er verricht moet worden voor een kraal… Uiteraard kunnen we er niet omheen om iets te kopen. Annelies slaat flink in voor haar schoonzusje, die er in NL kettingen van maakt.
Bij het Voltameer blijkt onze reservering mis gegaan te zijn en moeten we naar een ander resort. N&A zien Michel en Roos ( www.domobiel.be.tt/ ), twee Belgen die al jaren in Afrika rond rijden met een truck. Ze hebben ook een tijdje op Ko-Sa gebivakkeerd. Na even met hen gekletst te hebben gaan we naar het andere resort. Het ziet er mooi uit en zitten vlak aan het water. We gaan nog “even” wat eten, maar dat gaat op Afrikaans gemak. Na het eten dus lekker gaan slapen.
Zondag 8 november een lekker ontbijtje aan de Voltarivier en N&A nemen de door ons meegebrachte krentenbollen. Naast het resort zit een waterpark van een Nederlander en daar huren we een bootje. We varen richting de brug en om een eilandje heen. Het is lekker relaxt. Erna rijden we nog even naar de Voltadam. Het is een immens bouwwerk en voorziet heel Ghana van elektriciteit. Het meer er achter is zo groot dat het 35 uur duurt om het over te steken! (en dan niet met een roeibootje hoor!)
Terug bij de lodges gaan we aan de borrel. Het eerste kaasje wordt aangesneden en de borrelnootjes zijn chocokruidnootjes.. ;-) Het is een uitgesproken goed moment om Gerard en Carla te bellen. Zij belden mij in het begin van het jaar toen ik op mijn werk zat en een keer toen ik in noodweer in de file stond. We treffen het! In NL is het vies herfstweer! ;-)
Als San en ik na het avondeten terugkomen bij de kamer, zit er wéér een kikker voor onze deur. Ik weiger wederom om hem te kussen en dus ging ie beledigd weg… ;-) (Sorry Kitty!)
Maandag 9 november gaan we op pad richting de Wli-watervallen. Onderweg stoppen we bij een weverij. De basisdraden zijn heel lang vooruit gespannen en dat geeft een apart beeld. Ze weven dunne stroken, die later tot grote lappen aan elkaar genaaid worden. Hoogwaardigheidsbekleders kunnen zich deze dure gewaden veroorloven. Eén van de wevers laat ons een boekje zien met belangrijke mensen die deze kleding dragen. Helaas staat Obama nog niet in dit boekje.
Dan gaan we naar de Tafi Atomo Monkey Sanctuary. Hier is een dorp verantwoordelijk voor het voortbestaan van de Mona-aapjes (komen hier de monatoetjes vandaan?! ;-)).
Omdat ze zelf geld verdienen aan de toeristen, zijn ze erg zuinig op de aapjes, die anders allang uitgeroeid zouden zijn. San voert ze nog bananen en ze schrikt hoe sterk die kleine monstertjes zijn!
In Hohoe gaan we naar een garage om de ramen te laten repareren. De elektrische ramen doen het sinds vandaag niet meer. Er wordt een elektricien bij gehaald en het duurt en het duurt…. Alle bedrading ligt los. Als de achterramen het doen, besluiten N&A dat hij maar moet stoppen, we doen het hier wel mee. We hebben het resort bij de watervallen namelijk niet telefonisch kunnen bereiken en willen niet te veel risico lopen dat we nergens terecht kunnen. De mannen gaan de boel weer dicht maken. Ondertussen staat het vol mannen die naar een boom achter de muur van de garage kijken. Wij hadden wel stenen zien gooien, maar dachten dat ze kokosnoten aan het gooien waren. Maar helaas zat er een leguaan, waar ze het op gemikt hebben. Als de stenen niet lukken, gaan ze met lange bamboestokken slaan, onze magen draaien om. Het beest heeft geen schijn van kans. We hopen dat hij nog kan overspringen, maar dan gaan ze met brandende kerosinefakkels het beest te lijf. Het duurt nog even, maar uiteindelijk verliest het beest de strijd…
In de auto ontdekken we dat nu de achterramen weer werken, maar de voorramen, de airco en de ventilator niet meer…
Bij het resort bij de Wli-watervallen, wat van 2 Duitsers is (Bernard en Sabine), zien we Roos en Michel weer. Met hen eten en borrelen we. Morgen vroeg vertrekken ze, want hun visum voor Ghana loopt af.
Dinsdag 10 november vinden San en ik een briefje onder de deur, dat N&A naar Hohoe zijn en San en ik gaan na het ontbijt een stukje lopen. Het is een waar vlinderparadijs, maar de krengen zijn alleen hyper en zitten geen seconde stil. Nou ja, het houdt ons bezig! Terug bij de lodge zijn N&A er weer. De airco en ventilator doen het weer, de voorramen nog niet, maar dat komt later in Accra wel.
Na de lunch lopen we met z’n viertjes naar de waterval. Het is een mooie wandeling en weer veel vlinders. Vlak bij de waterval horen we knallen en zien we megaveel vleermuizen boven ons!
De waterval is ook geweldig, af en toe schijnt de zon erin en zie je een mooie regenboog. Uiteraard wilden we met z’n viertjes op de foto. Na 3 keer rennen hadden we eindelijk een geslaagde foto. Na het avondeten gaan we naar de kamer, het blijkt pas 8 uur te zijn!! Ik kijk nog wat foto’s, maar dan gaan we slapen. De nacht is veel te lang, dus vandaag (woensdag 11 november) met een vreselijk stijve rug opgestaan en dan ook een reisdag, ik tref het! ;-)
Maar goed, inmiddels zijn we aangekomen op het Cacao Research Institute Ghana in Nieuw Tafo. We hebben een guesthouse op het terrein zelf. Er staan veel grote huizen met grote tuinen er omheen. We lopen nog even naar het clubhuis bij de golfbaan, maar die is nog gesloten. Uiteindelijk dus terug naar de guesthouse en daar nu net gegeten. Gelukkig hadden N&A nog een flesje wijn, want meer dan water wordt er niet geserveerd! ;-) En nu zit ik dus achter de laptop van N&A met een Amarula…. Ik hoef vast niet te zeggen dat het heel goed met ons gaat!!! ;-)
Liefs,
Mier
xxx
ps1: Ik maak me zorgen... Is Sinterklaas al bij jullie, want hier lopen nog zoveel zwarte pieten... ;-)
ps2: Buurmannen, succes met het plaatsen van de schuttingen... ik zal aan jullie denken.. ;-)
ps3: Saar, ik denk dat ik aardig aan die 3 A4'tjes kom toch?! hihi xxx
ps4: Room, stoer dat je toch zegt van de 9-0, ik vind het nog knap tegen zo'n sterk jongensteam! xxx
Hier Ghana!
Nol en Annelies hebben de laptop met modem bij zich, dus super handig!
Vrijdag bijtijds vanaf huis gegaan en dus ruim op tijd op Schiphol, bagage afgeven en door naar de taxfree. Hier hebben we de laatste boodschappen voor Nol en Annelies gehaald: Port en kaasjes. Zelf kon ik de verleiding niet aan om een doosje zeebanket te kopen en die was voor het vliegtuig al half leeg. In Londen hebben we lekker wat gegeten en vervolgens in het vliegtuig naar Accra gestapt. Die zat bomvol en we hadden 2 zeer vervelende kerels voor ons. Ze dronken flink en lagen met hun stoel achterover op onze schoot. Ook met de handen achterover en zat ie maar voor mijn beeldschermpje, het scheelde niet veel of hij peuterde in mijn neus!
Maar goed, voor je het weet zit je in Accra en word je onthaald door een warme vochtige deken van 29 graden! Nol en Annelies proberen nog achter de stoelen weg te duiken… Helaas voor hun, het is voor twee weken gedaan met hun rust! ;-)
We rijden naar het hotel en gaan nog even wat drinken op een terrasje. Het is alleen onmogelijk om bij te kletsen, want de muziek en tv staan veel te hard.
De volgende dag gaan we op pad. Eerst even wat spullen kopen in de luxe supermarkt, een bakje aardbeien kost er 8,50 euro. Bij de liquorstore slaan we drank in en ik scoor een nieuw Amarulablik… Hij kan maar binnen zijn! ;-)
We rijden naar Shai Hills, een natuurpark. Hier zitten een aantal bokken en N&A spotten ze snel. De gids, die verplicht is, zit alleen maar te zitten. Dan gaan we naar een uitkijkpunt, het water loopt al snel van ons lijf. San en Nol gaan terug, want we hebben nog maar een vijfde gedaan zegt de gids. Annelies en ik gaan door, maar op een gegeven moment vraag ik om de 10 meter hoe ver nog. Maar ja, je hebt al zoveel gelopen, zonde om terug te gaan. Nadat we het laatste stuk over de rotsen klimmen, moet ik echt even bijkomen voor ik kan genieten van het mooie uitzicht. We kijken zo op de baobabbomen, erg mooi. Naar beneden komen we een groep scholieren tegen, die allemaal erbij lopen zoals ik op de heenweg. We spreken ze netjes moed in om door te gaan!
We gaan verder richting het Voltameer en stoppen bij een kralenfabriekje. N&A nemen ook altijd lege flessen voor ze mee. Het is indrukwekkend hoeveel arbeid er verricht moet worden voor een kraal… Uiteraard kunnen we er niet omheen om iets te kopen. Annelies slaat flink in voor haar schoonzusje, die er in NL kettingen van maakt.
Bij het Voltameer blijkt onze reservering mis gegaan te zijn en moeten we naar een ander resort. N&A zien Michel en Roos ( www.domobiel.be.tt/ ), twee Belgen die al jaren in Afrika rond rijden met een truck. Ze hebben ook een tijdje op Ko-Sa gebivakkeerd. Na even met hen gekletst te hebben gaan we naar het andere resort. Het ziet er mooi uit en zitten vlak aan het water. We gaan nog “even” wat eten, maar dat gaat op Afrikaans gemak. Na het eten dus lekker gaan slapen.
Zondag 8 november een lekker ontbijtje aan de Voltarivier en N&A nemen de door ons meegebrachte krentenbollen. Naast het resort zit een waterpark van een Nederlander en daar huren we een bootje. We varen richting de brug en om een eilandje heen. Het is lekker relaxt. Erna rijden we nog even naar de Voltadam. Het is een immens bouwwerk en voorziet heel Ghana van elektriciteit. Het meer er achter is zo groot dat het 35 uur duurt om het over te steken! (en dan niet met een roeibootje hoor!)
Terug bij de lodges gaan we aan de borrel. Het eerste kaasje wordt aangesneden en de borrelnootjes zijn chocokruidnootjes.. ;-) Het is een uitgesproken goed moment om Gerard en Carla te bellen. Zij belden mij in het begin van het jaar toen ik op mijn werk zat en een keer toen ik in noodweer in de file stond. We treffen het! In NL is het vies herfstweer! ;-)
Als San en ik na het avondeten terugkomen bij de kamer, zit er wéér een kikker voor onze deur. Ik weiger wederom om hem te kussen en dus ging ie beledigd weg… ;-) (Sorry Kitty!)
Maandag 9 november gaan we op pad richting de Wli-watervallen. Onderweg stoppen we bij een weverij. De basisdraden zijn heel lang vooruit gespannen en dat geeft een apart beeld. Ze weven dunne stroken, die later tot grote lappen aan elkaar genaaid worden. Hoogwaardigheidsbekleders kunnen zich deze dure gewaden veroorloven. Eén van de wevers laat ons een boekje zien met belangrijke mensen die deze kleding dragen. Helaas staat Obama nog niet in dit boekje.
Dan gaan we naar de Tafi Atomo Monkey Sanctuary. Hier is een dorp verantwoordelijk voor het voortbestaan van de Mona-aapjes (komen hier de monatoetjes vandaan?! ;-)).
Omdat ze zelf geld verdienen aan de toeristen, zijn ze erg zuinig op de aapjes, die anders allang uitgeroeid zouden zijn. San voert ze nog bananen en ze schrikt hoe sterk die kleine monstertjes zijn!
In Hohoe gaan we naar een garage om de ramen te laten repareren. De elektrische ramen doen het sinds vandaag niet meer. Er wordt een elektricien bij gehaald en het duurt en het duurt…. Alle bedrading ligt los. Als de achterramen het doen, besluiten N&A dat hij maar moet stoppen, we doen het hier wel mee. We hebben het resort bij de watervallen namelijk niet telefonisch kunnen bereiken en willen niet te veel risico lopen dat we nergens terecht kunnen. De mannen gaan de boel weer dicht maken. Ondertussen staat het vol mannen die naar een boom achter de muur van de garage kijken. Wij hadden wel stenen zien gooien, maar dachten dat ze kokosnoten aan het gooien waren. Maar helaas zat er een leguaan, waar ze het op gemikt hebben. Als de stenen niet lukken, gaan ze met lange bamboestokken slaan, onze magen draaien om. Het beest heeft geen schijn van kans. We hopen dat hij nog kan overspringen, maar dan gaan ze met brandende kerosinefakkels het beest te lijf. Het duurt nog even, maar uiteindelijk verliest het beest de strijd…
In de auto ontdekken we dat nu de achterramen weer werken, maar de voorramen, de airco en de ventilator niet meer…
Bij het resort bij de Wli-watervallen, wat van 2 Duitsers is (Bernard en Sabine), zien we Roos en Michel weer. Met hen eten en borrelen we. Morgen vroeg vertrekken ze, want hun visum voor Ghana loopt af.
Dinsdag 10 november vinden San en ik een briefje onder de deur, dat N&A naar Hohoe zijn en San en ik gaan na het ontbijt een stukje lopen. Het is een waar vlinderparadijs, maar de krengen zijn alleen hyper en zitten geen seconde stil. Nou ja, het houdt ons bezig! Terug bij de lodge zijn N&A er weer. De airco en ventilator doen het weer, de voorramen nog niet, maar dat komt later in Accra wel.
Na de lunch lopen we met z’n viertjes naar de waterval. Het is een mooie wandeling en weer veel vlinders. Vlak bij de waterval horen we knallen en zien we megaveel vleermuizen boven ons!
De waterval is ook geweldig, af en toe schijnt de zon erin en zie je een mooie regenboog. Uiteraard wilden we met z’n viertjes op de foto. Na 3 keer rennen hadden we eindelijk een geslaagde foto. Na het avondeten gaan we naar de kamer, het blijkt pas 8 uur te zijn!! Ik kijk nog wat foto’s, maar dan gaan we slapen. De nacht is veel te lang, dus vandaag (woensdag 11 november) met een vreselijk stijve rug opgestaan en dan ook een reisdag, ik tref het! ;-)
Maar goed, inmiddels zijn we aangekomen op het Cacao Research Institute Ghana in Nieuw Tafo. We hebben een guesthouse op het terrein zelf. Er staan veel grote huizen met grote tuinen er omheen. We lopen nog even naar het clubhuis bij de golfbaan, maar die is nog gesloten. Uiteindelijk dus terug naar de guesthouse en daar nu net gegeten. Gelukkig hadden N&A nog een flesje wijn, want meer dan water wordt er niet geserveerd! ;-) En nu zit ik dus achter de laptop van N&A met een Amarula…. Ik hoef vast niet te zeggen dat het heel goed met ons gaat!!! ;-)
Liefs,
Mier
xxx
ps1: Ik maak me zorgen... Is Sinterklaas al bij jullie, want hier lopen nog zoveel zwarte pieten... ;-)
ps2: Buurmannen, succes met het plaatsen van de schuttingen... ik zal aan jullie denken.. ;-)
ps3: Saar, ik denk dat ik aardig aan die 3 A4'tjes kom toch?! hihi xxx
ps4: Room, stoer dat je toch zegt van de 9-0, ik vind het nog knap tegen zo'n sterk jongensteam! xxx
-
11 November 2009 - 19:55
Edwin:
Hoi Miranda,
Leuk om je reisverhalen weer te lezen. Gaaf hoor.
Het ga je goed, en heeeel veel plezier in Ghana.
Groetjes Edwin -
11 November 2009 - 20:43
Ma:
Hallo Ghanezen,
Wat een heel verhaal zeg,maar het klinkt allemaal heel erg fijn. Ik zie het een beetje voor me 'de expert' hè :-)
Wat die zwarte pieten betreft ik denk dat we er hier toch wel genoeg van hebben rondlopen. Zaterdag zullen we het zien als de goedheiligman aankomt in Schiedam. Het mag daar dan wel heel warm en vochtig zijn.....hier is het heel vochtig en koud dus als je kiezen mag..... geniet er maar gewoon heel erg van. Nog veel plezier daar in dat verweggiestan XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
12 November 2009 - 07:30
Marieke:
Hé Mier & San, goed om van jullie te horen! Enne, Mier ik blijf me er iedere keer weer over verbazen dat voor iemand die niet van lezen houdt er nog steeds hele lappen tekst geschreven worden ;-). Ik had wat te doen net in de trein ;-). Tis hier nog steeds donker, nat, koud, brrrr.... geniet dus lekker daar van warm en vochtig :-D.
Veel plezier nog!! -
12 November 2009 - 08:25
Suzanne:
Ha Miertje!! Jeetje, je bent echt nog aan het rondreizen, ik dacht dat je lekker lui op het resort van N&A aan het bijkomen was van je verbouwing thuis! Maar gaaf dat je nu nog zoveel ziet van het land. Het klinkt weer supergoed je avonturen! Nou, meid, ik neem hier 1 amarula op je ;-) Jij snapt 'm!!! Alles hier prima in orde met een rustig weekend voor de boeg. Geniet lekker verder en we houden contact!
Liefs,
Suzanne
xxx -
12 November 2009 - 11:08
Niek:
Dat was weer een lekker stuk leesvoer. Fijn dat jullie het leuk hebben en heerlijk dat de airco het weer doet denk ik. Over twee nachtjes komt Sint hier aan maar we kunnen helaas niet kijken omdat die grietjes moeten voetballen. Veel plezier verder en ik hoop dat je de volgende keer tijd hebt om een paar fotootjes erbij te doen. Ben erg nieuwsgierig! -
12 November 2009 - 14:04
Saar:
Hallelujah!
Wat een verhaal! haha, ik denk dat je die drie A4tjes makkelijk haalt ;).. Maar wel heel leuk hoor! Wacht alweer op je volgende verhaal!
xxx
ps. doe iedereen de groetjes daar! -
12 November 2009 - 18:35
Cora Bleiksloot:
Hoi Mier,
Hoorde van je moeder dat je lekker in Ghana zit.
Ga in het weekend op mijn gemak je reisverhaal lezen. Heel veel plezier!
Kus Cora -
12 November 2009 - 20:53
Peter:
Hoi Miranda, als je de plaagmieren maar daar laat. -
12 November 2009 - 21:16
Claud:
Nou, ik lees het alweer: je verveelt je niet! ;-)
Geniet ervan lieffie!
xxx Claud -
15 November 2009 - 15:46
Romi:
Hoi Mier,Nol Annelies en Sandra!
Heb gister met 6-0 gewonnen van Ckc Sara kon nog niet meedoen want ze had pijn in haar rib.Ik lees je verhaal een andere keer want ik moet weer gaan.
xxxxxxx Romi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
