“Oops, I did it (nearly) again!” (the canopy walk)

Daar ben ik weer! ;-)
Tja, dachten jullie dat wij gingen relaxen op Ko-Sa?! Jullie moeten eens weten hoe zwaar we het hebben… Allemaal mooie dingen zien, lekker (Ghanees) eten, borrelen, zwemmen in de oceaan, zonnen, strandwandelingen maken… pfff, om moe van te worden!
Maandag 16 november zijn we vroeg opgestaan, omdat we naar Elmina gingen. Ik wilde mijn wasgoed opbergen en pakte mijn waszak, valt/springt er iets vanaf op mijn boezem en dan weer weg.. paniek!!! Bleek het een klein tjitjakkie… zo, Mier was weer wakker!
In Elmina bezoeken we eerst het fort. We krijgen een rondleiding en ik loop er met zeer gemengde gevoelens. Eerst grappig Hollandse dingen/teksten te herkennen, maar ja, dan de verhalen over de slavenhandel… Ben toen maar een beetje gaan “struisvogelen” en heb me het me allemaal maar niet voorgesteld, wat een triestigheid zeg… maar goed, het hoort bij de geschiedenis en zoals de gids zei “laat het nooit meer gebeuren”.
We drinken even wat en San en ik zien bij een kraampje iets drilligs liggen wat er niet fris uitziet. Eerst vragen we ons af wat het is en dan besluiten we: “we willen het niet weten, en zékers niet eten!!” ;-)
Daarna zijn we naar de haven gegaan waar de boten de vis afleveren en waar op de kade druk gehandeld wordt in vis. Het is een gekkenhuis en we zien de meest uiteenlopende soorten vis. Nol en Annelies kopen 6 inktvissen. Vanuit het zwarte (inkt)bad worden ze gespoeld en schoongemaakt… prettig klusje… not!! ;-)
De mensen in Ghana gaan niet graag op de foto, maar ik heb een mannetje wat vis schoonmaakt en ik mag hem fotograferen. Laat ik hem die foto zien, pakt ie met zijn vieze vishanden mijn camera beet!! Grr… dat was niet de bedoeling!
Terug op Ko-Sa begon het zware werk weer: lunch, oceaan, zonnen, hagedissen fotograferen, borrelen enz. Deze avond eet ik een specialiteit van Ko-Sa, namelijk de gegrilde kreeft. Ik krijg een boord vol en het smaakt ontzettend lekker!
Om half 10 ’s avonds kijken we op de thermometer: 27,8 graden en 77% luchtvochtigheid!!
Welterusten… gelukkig hebben we een ventilator!
Dinsdag 17 november hadden we een flinke strandwandeling op het programma. We lopen via het strand naar het dorp en pakken daar een “shared taxi”, deze taxi’s zijn wat gaarder (nóg gaarder) dan de gewone Ghanese taxi’s en die brengen mensen naar de hoofdweg, maar alleen pas als de taxi vol zit. Er staat al een dame te wachten en dus moeten we met z’n vijven in de taxi… Arme San zit voorin met de dame… de deur sluit niet echt en dus zoekt ze ander houvast. De handgreep hangt los, dus dan maar de veiligheidsriem grijpen… laat dat ding ook los!!! Hahahahaha Uiteindelijk veilig bij de hoofdweg uitgekomen. Daar willen we de “trotro” (busjes volgestampt met passagiers, vergelijkbaar met de Turkse dolmus) pakken, maar die zitten te vol voor deze Obruni’s en dus nemen we maar een taxi naar Komenda (British Komenda, want er is ook een Dutch Komenda). We stappen in het dorpje uit en we zien een plechtigheid op straat. Allemaal “partytenten” en stoeltjes. We worden ook uitgenodigd, maar volgens ons is het een uitvaart, laat maar! ;-) Aan het strand worden de vissersboten gemaakt, wat een kanjers van boten en alles wordt met het handje gemaakt! Helaas willen de mannen niet op de foto en fotograferen we alleen de boten. Maar als ik voorstel een stuk te zagen, dan maken ze wél een foto van mij met hun mobiel, dus maakt San ook foto’s van mij met de mannen! Eentje is nog een bijl aan het repareren.. Om de spies vast te krijgen staat ie ermee te zwaaien dat je u zegt en dus ren ik snel door voor die bijl op mijn kop landt! Dan gaan we over het strand lopen. Eerst vooral veel vissers, kindjes en boten, maar dan wordt het strand leeg en lopen we met z’n viertjes op een maagdelijk mooi strand met palmbomen en bruisende oceaan… Sorry, als ik hiermee mensen jaloers maak, ik zal de foto’s thuis pas op mijn site zetten, als ik zelf ook weer in het herfstige Nederlandse weer zit!
Na de lunch is het weer oceaantijd. Als San en ik beiden op onze buik liggen te zonnen, moet een andere gast erg lachen, we hebben zeer rode kuiten en ons hemdje staat in ons lijf, we hebben ongeveer een rood/wit Feyenoord tenue aan!
De buurjongetjes van Ko-Sa hebben bootjes gemaakt van palmbladeren en van plastic een zeiltje erop. Ik vraag de mannetjes om te laten zien dat ze ook echt varen. Na het slaan van een kruisje gaan ze de zee in en de bootjes varen als een tierelier, helemaal geweldig hoe ze ermee spelen!
’s Avonds eten we yambagger en yamballs. Yam is een soort van casave en de yambagger lijkt op rösti. Erbij krijgen we een groentesaus, het is weer verrukkelijk, maar ook de gebakken banaantjes in brandy zijn niet te versmaden… :) (weer een goed moment om Gerard en Carla te bellen!! hihi)
Gister, woensdag 18 november zaten we om 7 uur aan het ontbijt, want we gaan naar Kankum National Park… waar ze een canopy walk hebben!!! Jo, Lo en Suus weten hoe dol ik op hangbruggen ben… Ik ben samen met de gids de eerste brug op gegaan en het leek wel te gaan, tot ik door kreeg dat tussen de 7 hangbruggen alleen “gerust” kan worden op platformpjes aan bomen… ik besluit dus te stoppen. Maar omdat keren veel enger is, ga ik eerst door tot het platform, kunnen de anderen door en kan ik terug. Sta ik op een plank op de vlonder, rammelt er gelijk een emmer aan de andere kant, toen had ik het gehad, ik houd namelijk niet van “losse” planken! ;-) Ik ben weer netjes teruggekomen, maar terug begonnen mijn benen wel te trillen, maar ik heb dit keer geen lelijke woorden gezegd!! Ga ik toch al vooruit!! ;-)
Hierna hebben we gelijk een nature walk gedaan en dat was prettiger lopen, al moesten we soms een beetje klimmen. We hebben vooral veel soorten hardhouten bomen gezien en geen beestjes. Er zijn ook bomen die mooi gekronkeld zijn enzo. Drijfnat komen we terug bij het beginpunt en daar drinken we nog wat voor we naar Annet en Dennis gaan. Zij hebben Monkey Forest, een opvang voor ontheemde dieren. Ze komen beiden uit Rotterdam, dus San en ik hebben gelijk een thuisgevoel, hoewel, knap hoe ze zo kunnen leven! We horen ook het verhaal van een groene mamba in de slaapkamer en Dennis die een gat in het dak schiet om het dier te doden… De kooien en alles er omheen heeft hij mooi opgezet. We drinken nog wat en San en Dennis hebben in dezelfde buurt gewoond, grappig! Tijdens het drinken krijgen we een gigantische tropische stortbui, maar we zitten zo goed als droog onder een afdak. We kunnen genieten van het zicht op een kikker die een te grote worm aan het eten is….
Annet haalt Elf op, een zeer jong Mona aapje. Hij is kleddernat en Annet wikkelt hem in een handdoek, hij kruipt als een kindje bij haar, zo schattig om te zien!
En ja, daarna op Ko-Sa natuurlijk nog even gezwommen… ’s Avonds een vispakketje gegeten, weer klasse!
Vandaag was een rustige dag, maar San en ik willen nog even naar de markt in Cape Coast. Annelies gaat met ons mee en in het fort zien we veel souvenirwinkeltjes. San koopt een paar dingen en in een winkel van Global Mama’s koop ik een ketting. Niet echt veel dus, maar wel leuk om zo door de stad te slenteren. Tussendemiddag heb ik Red Red op, ook een Ghanees gerecht, lekker met plantain (soort banaan). Ik heb nu al veel Ghanese gerechtjes op en ze bevallen allemaal goed tot nu toe.
Na de lunch ben ik met Nol wat foto’s van de kamers gaan maken met de groothoeklens. En sorry, maar daarna zijn we weer lekker de oceaan in gedoken, dit keer met fototoestel en als kleine kinderen hebben we gekke foto’s gemaakt. En vanavond nemen we pas de Lariampil… wat moet morgen dan wel niet brengen… hahaha
Liefs,
Mier
xxx